سلام
اين چيزايي رو كه گفتيد انگار يه جايي تجربه كردم و دارم مي كنم.اينكه گاهي وقتا كاري كنم كه به ضرر خودم و نفع ديگري باشه...نمي دونم.يه حس خاصي داره.اما من گاهي پشيمونم شدم اما انگار شما نه.
اينكه خدا زور مي زنه هدايت كنه اما من نه
به خاطر همين بيشتر وقتا به خدا مي گم خدايا ببين بيا نجاتم بده.من دستمو مي كشما.من بد و بيراهم مي گما اما تو بزرگواري كن.هم تو مي خواي دستمو بگيري هم من مي خوام دستمو بدم.اما چه كنم كه نادونم و بچه.
كلا حرفم اينه كه شايد ندونم چي مي گيد و درباره چي مي نويسيد اما حسشو درك مي كنم.