سفارش تبلیغ
صبا ویژن

کویر مینایی

تا حالا به بچه ها دقت کردین؟ چرا اینقدر جذابن؟ چرا حرفهاشون این قدر برای ما تازگی داره؟ چرا هر نقاشی کودکی برای ما جذابیت داره؟ و خیلی چرا های دیگه که فقط توی کودکان می شه یافت

دنبال رد پای این چراها بودین؟ 

فکر می کنم فقط یه چیزه که اگه از هر کودکی بگیرن همه ی این  جذابیتها رو از دست می ده و اون هم اینکه یه بچه هنوز که هنوزه جهان رو از دید چشم خودش می بینه، و هنوز هیچکس دیگه دیدگاه خودش به جهان رو به اون تحمیل نکرده ، تا موقعی که ذهن کودک آلوده ی افکار دیگران نشده و خودشه که تصمیم می گیره هر کسی رو چه جوری ببینه، نقاشی هاش جالب و پر رمز و رازه، ایده هاش نو و جذابن، تا وقتی که معصومیت کودک به وسیله ی دیگران از بین نرفته همچنان حرف ها و کارهاش جذابن، همین که کودک دید اصلی خودش رو از دست داد و به کمک حرف ها و صبحت های دیگران دنیای  خارج رو دید، دیگه نمی شه ازش انتظار داشت که خونه ای بکشه که توی ذهن خودش پرورونده ، دیگه معصومیتش از دست می ره، و به نظر من خلاقیتش به تقلید بدل می شه، چیزی  که باعث می شه کودک دیگه کودک نباشه، وتلاشی برای ساختن اونچه که درون خودش بوده نکنه، اینجاست که جهان خارج به کودکی کودک پیروز میشه و هر چی که دلش می خواد رو به کودک تحمیل می کنه و از این لحظه به بعد اسم اون کودک رو نمیشه گذاشت کودک ، اون بزرگ شده... اگه خیلی تلاش کنه کودکیش رو حفظ کنه ، خدا می دونه چه بلاهایی توی دنیای خارج براش پدید میاد ...

 هیچ وقت سعی نکنین این خلاقیت رو از یه بچه بگیرین



چیه؟ راز و نیاز با خدا کجاس؟ همین جا! همه جا ! مگه اصن میشه؟؟

 خدایا! دلتنگ معصومیت کودکانه ام شده ام، دلتنگ نیاز های کوچیکی که به نظرم بزرگ می اومد، دلتنگ همون نیاز های کوچیک که الان هم برام بزرگه! الان هم برام بزرگه چون هنوز به بزرگی خالقم پی نبردم ... و گاهی تو رو شکر میگم که به بزرگیت پی نبردم، ولی باز هم یاری کن که ناآگاه نمونم.



+نوشته شده در جمعه 89/7/9ساعت 10:42 عصرتوسط من گم را تو پیدا کن | | نظر